بررسی وضعیت سلامت معنوی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی

سابقه و اهداف: سلامت معنوی، یکی از ابعاد مهم سلامت در انسان محسوب می­ شود و به عنوان رویکردی مهم در ارتقای سلامت عمومی در نظر گرفته می­ شود. با توجه به اهمیت سلامت معنوی و نقش آن در ارتقای سلامت روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی سلامت معنوی در کارکنان یکی از دانشگاه­ های علوم پزشکی شهر تهران صورت گرفته است. مواد و روش­ ها: این مطالعه­ ی مقطعی، بر روی 503 نفر از کارکنان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران (دربرگیرنده­ ی سه بیمارستان تحت پوشش و دانشکده­ ها)، به روش نمونه­ گیری چند مرحله­ یی مرکب (برحسب درصد افراد شاغل در هر بخش/کارمند اداری یا درمانی)، در سال 1391 انجام شد. اطلاعات از طریق پرسش­نامه­ های سلامت معنوی 20 سئوالی   paloutzianو  ellison بعد از تعیین روایی و پایایی آن­ ها به صورت خود ایفا تکمیل و جمع­ آوری و توسط نرم افزار spss16 و آزمون­ های anova و  همبستگی تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها: میانگین نمره­ ی سلامت مذهبی و وجودی در کارکنان به ترتیب 97/52 و 09/48 بود. در مجموع 4/61 درصد کارکنان از نمره­ ی سلامت معنوی خوبی برخوردار بودند. بین سلامت معنوی و سن، سابقه­ ی خدمت، سابقه­ ی بیماری­ های اعصاب و روان، متوسط فعالیت جسمانی، وضعیت مسکن و شرکت در مناسک حج، ارتباط آماری معنی­داری مشاهده شد. نتیجه­ گیری: برنامه­ ریزی برای ارتقای سلامت جسمی و به خصوص روانی، اجتماعی و حرفه­ یی کارکنان در اولویت قرار دارد. برای ارتقای سلامت در کارکنان توجه به ارتقای شغلی، سطح رفاه و درآمد، فعالیت جسمانی و سبک زندگی  توصیه می­ شود.